KALANIM...

     

Her şeyi yırtıp atabilirsin,
Ama bir gün bir kitap içinde saklanan bir mektup,
Ya da fotoğraf sana tek el ateş eder!!! 
Anılar ölümsüzdür.. Sen Değil...


     Rüyalar... Rüyalar... Gene içinden çıkılmaz bir hal alan uykularımla savaşmaktayım bu ara.. Meğer zaman biraz geri alınsa bakmayacağım ne çok yüz, anmayacağım ne çok ad, ve yine inanacağım ne çok yalan varmış... var..mış.. Artık yoklar... Olmayacaklar da... Kendimi asla kendimden bu kadar nefret ettiğim bir konuma getirmeyeceğim.. İyi insanları yolda bulduğum 5 para etmez şeref yoksunu insanlara değişmeyeceğim mesela.. Ve bir daha asla ağlamayacağım tüm bu vefasızlıklara.. Anmayacağım adlarını, simalarını bile kazıyacağım zihnimden.. Kin tutmayan bir insandım ya hani!! Kinin dibini bulacağım yeri gelecek... 

     Düşün ki, yaptığın her iyiliğin ve iyi niyetin altında bir yalan bir riyakarlık bir sahtekarlık arıyor birileri... Ardından seni ne kadar önemsediğinden bahsediyor... Ve sen 1 yılı aşkın bir süredir gözleri  kör olmuş nefsini yitirmiş gururunu evde bırakmış insanlığından çoğu kez ödün vermiş canım dediklerini yarı yolda bırakmış aptal bir ahmaksın!!!   Ta ki bunu farkedinceye dek.. İş işten geçti mi?? geçti de gitti bile.. Yapacak birşey var mı ?? geçmiş ola... Peki bunun bir bedeli var mı?? Dibine kadar... Sadece zaman sadece.... 

     şimdi... dök içini satırlara...kalanlar benim olsun...Aşık olmaya karar verilmez.. Hatta aşk kararını yolda verdiğin bir kararsızlık adımıdır.. Aşk çoğu hayatın sonunu getiren bir zehir... 

     Sadece unutursan-m yaralanacaktım... Hatırladıkça öldüm.. Yine de ayaktayım.. Ruhumu katletmiş olabilirsin belki ama hala bir ölü değilim... Dilinde lanetlerle yaşayabiliyor insan... Aşkı anlamaktan korktuğum için düşünmeden sevdim belki....Çok değil sadece bazı yaşadıklarıma derin benim özlemim... Seninle bir sırrımı paylaşıp kendimi ele veren de bendim... Sen bende ne gitmek isteyeceğim bir yarın bıraktın ne de kalmak isteyeceğim bugün... Şimdi herkesin herşeyisin benden, kimsesizliğimden kopan... 

Unut beni kalanım... 

Bunca zaman çok şey söyledin... Ama bana hiç birşey anlatmadın... Artık vakti gelmiş bir vedasın benim için...Bana geçmişin kirleriyle gelmiştin zaten.. Ben kalbimi kalbinde temizlemiştim farketseydin... Sonunda sen aklandın, bense kirlendiğimle kaldım... 


aşk neymiş?? Aşk defalarca gördüğün bir yaraya ilk diye bakmakmış her defasında... 

Gittim kalanım...


Unutulan bir yaradır şimdi ADIN....